Ik ben een oldtimer: traag en trots !

By Trees Dewever | 03/03/2011

Als ik zie hoe jongere mensen sms’en, twitteren, taggen, chatten, skypen, deeplinken en compileren… dan voel ik mij een oldtimer. Net geen dinosaurus in digiland. Zoals Kurt Van Eeghem vandaag zei op Klara: ‘De knopjes houden niet van mij en ik ben er bang voor’. Veel 45-plussers halen het nooit meer in. Enige irritatie en woede zijn mij niet vreemd. Als ik na maandenlang zwoegen een programma eindelijk onder de knie heb, is er alweer een nieuwe toepassing, een sneller programma met veel meer mogelijkheden (lees: van voor af aan beginnen). Less is more geldt niet in computerland. Jongeren hoppen hip van nieuw naar nog nieuwer. Zelfs facebook verandert om de haverklap van sturing. Ze houden ons bezig. Ze houden ons aan de gang.

Hmm. Soms dagdroom ik mij een jonge knaap. De warmte van zijn bil tegen de mijne, samen turend naar het scherm. Verlegen maar trefzeker loodst hij mij naar de juiste toets, de verborgen code, het verloren wachtwoord, de nieuwste update van het beste programma. Mijn nieuwsbrieven floepen fluitend de deur uit, mijn licensie wordt verlengd, mijn bestanden gekopieerd en bewaard. Na twee keer zuchten is mijn adressenbestand bijgewerkt. Je hoort mij niet klagen !
Ik ben een oldtimer, traag en blinkend. Het dashboard is van notenhout, de zetels zijn van leer, zacht en belegen. Niets mis met de carrosserie. Zelfdragend en stevig genoeg om alle onderdelen feilloos te ondersteunen. Dat komt natuurlijk omdat ik elke dag beweeg en mediteer. Ik geef je alvast de eerste instructie mee:
‘Laat je optrekking los, je armen en schouders, je zelfbeeld en je ambities. Laat je dragen door de aarde en voel je stevig als een berg. Verbind je met een punt diep in de aarde en laat vervolgens stroming toe…’
Als je mijn wijze raad, en natuurlijk mijn cursussen volgt, dan word je wel niet geselecteerd voor de 24 uur van Le Mans, maar dan stromen toch langzaam maar zeker fans naar je toe om zich te spiegelen in je glans, om je tijdloze vormen te bewonderen en te genieten van je natuurlijke, rustige présence. Meer zelfs: ze worden vrienden voor het leven!
Dit is wat ik minister Vandeurzen ga vertellen op zijn online forum ter preventie van zelfdoding : http://www.gespforum.be/. Hij zal wel een knaapje hebben ingehuurd om alle knopjes te installeren op de huispagina. Ben benieuwd of het me lukt, zo zonder. Goed initiatief natuurlijk. Toch hoopvoller dan wat een parlementariër van Groen me onlangs zei. Dat welzijn geen prioriteit is in Vlaanderen. Dat je er niet kan mee scoren, geen snelle successen mee kan behalen. Dat is wat ik ga vertellen aan de minister: dat het vooral traag mag gaan, als hij zijn plan maar een stevige carrosserie geeft. Dat verdienen de drie zelfdoders per dag in Vlaanderen.
Nog even hoppen naar de kunst, want er is goed nieuws. Eén van de mooiste voorstellingen van de laatste jaren wordt wellicht opnieuw gespeeld in Theater aan Zee: “Ruhe”, met de zangers van het Collegium Vocale. Hou het in de gaten, het belooft een warme zomer te worden.
Ook charmant van Jan Goossens, de peletonleider van de linkse culturo’s, dat hij zijn boegeroep naar de Vlaams-nationalisten staakt en Bart De Wever uitnodigt naar de KVS om te genieten van “Weg” en een frisse pint nadien. Ik hoop dat Bart gaat, ‘t is een prachtige voorstelling. En dat hij zijn vrouw meebrengt. Siegfried kan wel eens op de kinderen passen. En dat ze veel discussiëren. En dat ze veel lachen ook, om elkaars grote gelijk.
Trees Dewever
PS. Langs deze weg wil ik al mijn ‘knaapjes’ van harte danken die mij, vrijwillig of bezoldigd, gedroomd of niet, de laatste jaren geloodst hebben door het complexe digitale landschap en mij prachtige brochures, foto’s, websites en nieuwsbrieven hebben gegeven. Zoals daar zijn: Frank, Maarten, Bert, Filiep, Wilfrieda, Nadine, Emanuel en Sandrina.
Posted in levenskunst

Zijnsoriëntatie, een kennismaking

By Trees Dewever | 16/01/2011

In de zomer van 2006 volgde ik een introductieworkshop in de School voor Zijnsoriëntatie in Utrecht. Ik was meteen verkocht, dit was waarnaar ik zocht! Wetenschappelijke sérieux en spirituele diepgang. Ik volgde de driejarige basistraining (3 x 24 trainingsdagen) en ben nu bezig met een vervolgtraining en Zijnsgeoriënteerde psychologie. De trainingen raken me nog altijd diep. Ik kan gerust stellen dat er meer helderheid, gemak en glans gekomen is in mijn leven.

De visie
Het is een visie die je een ingrijpend andere manier van kijken naar de wereld en naar jezelf aanreikt. De school werd twintig jaar geleden opgericht door Hans Knibbe, ooit een succesvol therapeut én zenboeddhist. Hij ontwikkelde een methodiek voor mensen van nu, een eigentijds pad voor levenskunst. Het is een pragmatische benadering die oeroude spirituele inzichten (vooral Tibetaans boeddhisme) combineert met hedendaagse kennis over de werking van de psyche.

“Van Zijnsoriëntatie word je sexy, sappig en stralend, zowel heilig als geilig!” Voor een West-Vlaming al een uitdaging op zich !

Als je je eigen persoonlijkheid diepgaand wil onderzoeken – hoe confronterend dat soms ook is -, als je betekenis wil geven aan je leven, of een praktische invulling wil geven aan spiritualiteit, dan biedt de School voor Zijnsoriëntatie degelijk en waardevol voer op hoog niveau. Het is de specialiteit van de school om de bewustzijnstraining van ‘rusten in Zijn’ te verbinden met dieptepsychologische begeleiding.
Met Zijnsoriëntatie wordt letterlijk bedoeld: je oriënteren op Zijn, de altijd aanwezige gronddimensie van het bestaan. Alles wat bestaat is een vorm van Zijn. Wanneer je je dat bewust bent, raak je contactvol aanwezig in het Nu. De mallemolen van streven en vermijden, die altijd naar toekomst of verleden wijst, heeft je niet langer in de greep. Het is net alsof je uit een vernauwing stapt en opeens in een open ruimte staat. Deze open ruimte van Zijn blijkt intrinsiek vrij te zijn van al je patronen, gevoelens en gedachten. Je komt in contact met inspiratie, kracht en levenslust. Je wordt je bewust van je historisch bepaalde aannames over jezelf en de wereld. Je ziet hoe arbitrair ze zijn en leert ze loslaten. Zo schep je meer ruimte in jezelf en straalt je aanwezigheid een spontane wijsheid en gevoeligheid uit.
De theorie is uitgebreid, maar de lessen zijn vooral ervaringsgericht. Lichaamswerk en meditatie zijn vaste onderdelen van de workshops. Hans Knibbe heeft ruime ervaring met bio-energetica, Reichiaans lichaamswerk en Gestalt en dat laat zich voelen. Toch is het zijn specifieke benadering die inspirerend is voor mijn massagepraktijk. Zijnsgeoriënteerd werken is een proces van stolling naar straling, zowel psychologisch als lichamelijk. Geen ontlading of correctie, maar een hervinden van een open houding naar alle ervaringen.
Stolling, verharding of kramp zijn vaak psychologische leegtes die zich fysiek manifesteren. Als je aanraakt, raak je de hele geschiedenis aan…
‘Als je aanraakt, breng je liefde, aandacht en respect naar zowel de spanning als de daarin aanwezige gevoelens. Je probeert de spanning niet weg te krijgen, maar laat haar door jouw aanraking tot bewustzijn en gevoel komen. Als je een gespannen gebied aanraakt, raak je datgene aan dat zich niet wist vorm te geven in het ‘huis van de ouders’, (je kindertijd). Je vindt daar zowel het niet herkende deel van diegene die je aanraakt, als de beperking van de ouders’.
Zijnsoriëntatie kiest voor de lange weg. Het heeft veel tijd en een degelijke begeleiding nodig om je neuroses te begrijpen, te zien wat ze uitrichten in je leven, en je over te geven aan de vrije, open ruimte. In deze hectische, snelle en kille tijden toch al een radicale keuze.
‘Overgave is een aspect van vrijheid. Door overgave overstijg je de dwingelandij van de psyche en kom je in contact met de natuurlijke, stromende aard van jezelf. Je wordt weer zacht, levendig, sensueel en creatief. Zo leer je om vrij te zijn van de chronische overcontrole vanuit de psyche. Met controle is niets mis, maar overcontrole verlamt en vervreemdt je van je spontaniteit. Daar kun je leren om jezelf los te laten’.’
Uit: Meditatie in Beweging, Hans Knibbe, Stichting Zijnsoriëntatie, 2008.
Het vergt telkens een hele investering om vanuit Brugge naar hartje Nederland te rijden. Maar sinds kort werd Zijnsoriëntatie Vlaanderen opgericht, een vereniging van Vlaamse studenten aan de school, met het doel de Zijnsvisie te verspreiden in Vlaanderen… en mensen gelukkiger te maken !

– Wil je kennismaken met Zijnsoriëntatie Vlaanderen, dan kan ik je de boekpresentatie “Discipline van geluk” aanraden, op zondag 27 maart om 14u30 in De Lichtbron in Wijnegem. Rianne van Rijsewijk, co-auteur van het boek en staflid van de school, zal in meditatieve sfeer het boek en de visie toelichten. Je kan er ook kennismaken met de begeleiders in Vlaanderen en de studenten aan de school.
– Wil je dieper het Zijnsgeoriënteerde gedachtengoed ervaren en proeven, dan is er de weekend workshop “Rusten in Zijn en doen wat je wilt” door Rose-Anne Mutsaers, Zijnsgeoriënteerd begeleider uit Nederland, op de Minnezolder te Brugge. Ze zal het hebben over doen en niet-doen, geen correctie, gewaarzijn voelen, rusten in wat is, jezelf vormgeven. Noteer alvast in je agenda!

Het zou naar mijn gevoel verrijkend zijn voor intellectueel én spiritueel Vlaanderen mocht Zijnsoriëntatie hier gepraktiseerd kunnen worden. Er is toch een groeiend verlangen merkbaar naar verdieping, warmte en betekenis, wars van alle zweverige new-age tendensen.

Meer info: http://www.zijnsorientatie.nl/

Trees Dewever
de cursieve teksten zijn van Hans Knibbe

Posted in levenskunst, zijnsoriëntatie

Waarom ik mediteer

By Trees Dewever | 15/01/2011
Toen ik dit artikel voorbereidde vroeg ik mij af waarom ik mediteer en wat het me brengt. Ik begon ermee omdat het aan studenten van de School voor Zijnsoriëntatie gevraagd wordt om dagelijks te mediteren. Inmiddels is dat vier jaar geleden en is meditatie bij mijn leven gaan horen. Als ik een dag niet gemediteerd heb, dan verlang ik naar mijn kussentje. Zoals ik elke dag mijn tanden poets en mijn mailbox bekijk, heb ik er een gewoonte van gemaakt om elke dag mijn geest te bekijken. Ik kijk naar mijn hersenspinsels, mijn oordelen, mijn gemor, mijn verdriet, maar ook naar mijn schoonheid, mijn verlangen, mijn adem, mijn lichaam. Ik kijk naar wat er is. Om mezelf niet te verliezen en niet te verzuipen in de modderpoel van informatie, lawaai en gedoe. Ik heb het gewoon nodig om mezelf elke dag de vraag te stellen hoe het écht met me gaat en wat er echt aan de hand is. Het is uit de dagdagelijkse mallemolen stappen en een gebaar maken naar mezelf.
Maurice Knegtel, boeddhistisch leraar, zegt het zo:
…“Het zitten op een kussen betekent voor mij intimiteit met mijn bestaan. Ik kom niet alleen in contact met wat ik hoor, zie, ruik, proef, voel, gevoel of gewaar ben. Ik kom in contact met wat ik denk en doe. Ik kom in contact met hoe ik ingrijp in de werkelijkheid en hoe ik haar vervorm. Ik kom in contact met wat ik niet kan en niet weet. Ik kom in contact met een fundamenteel onvermogen. Wat telt voor mij is de vraag naar de bereidheid mijn leven te leven zoals het zich van moment tot moment voordoet. Dit gaat verder dan acceptatie. “… (*)
Veel mensen denken dat meditatie te maken heeft met het stopzetten van gedachten, met leren ontspannen of het bedaren van emoties. Je moet er in elk geval beter van worden en zielerust vinden. En alhoewel veel klachten verminderen of beter verdragen worden als je mediteert, noemt Zijnsoriëntatie dit strategisch bezig zijn.
Zij kiest radicaal voor niet-kiezen, niets verwachten, en het loslaten van elk project, elke positie. Wanneer we bezig zijn iets moois van onszelf te maken en iets willen bereiken, dan is onze geest vernauwd tot het project waarmee we bezig zijn. Het gaat er in meditatie vooral om die vernauwing te herkennen, niet eens zozeer om het loslaten ervan. (**)
Als iets me duidelijk is geworden na jaren bewustzijnswerk, is het wel de onthutsende ontdekking hoezeer ik de werkelijkheid vervorm met mijn eigen geest, hoezeer ik situaties en relaties inkleur vanuit mijn kindverleden en vroegere ervaringen. Er bestaat geen objectieve werkelijkheid, alleen een subjectieve ervaring ervan! Door mijn dagelijkse meditaties beoefen ik open gewaarzijn, en train ik mijn geest om uit de vernauwing van mijn psyche te stappen. Meditatie is je geest trainen en temmen. Je gehechtheid aan pijn, drama en veiligheid leren zien. Een nieuwe houding trainen van reactief naar creatief, altijd opnieuw. Op je gemak leren zijn met ongemak. Kiezen voor vrijheid en geluk.
Meditatie is niet te verwarren met positief denken, want geen enkele ervaring wordt uitgesloten.
Alles past erin. In die zin is meditatie een heel levend gebeuren en heeft het helemaal niets van een soort steriele verstilling.
Meditatie is een levenshouding, veel meer dan een techniek. Het kan de start zijn van een meer open, ruimere en vrijere houding in het leven. Het specifieke van Zijnsgeoriënteerde meditatie is dat er vrij snel geoefend wordt met het herkennen van je vrije zelf, je wijsheidsgeest.
Niet halen, maar stralen is het motto. In meditatie nemen we een bepaalde houding aan waarin we ons normale gedoe loslaten zodat we ruimte scheppen voor bewuste herinnering van wie we echt zijn en contact kunnen maken met onze vrije dimensie.
Ons authentieke zelf, onze waarachtigheid, onze liefde. Er is wel wat moed voor nodig. En overgave, en vertrouwen. Over dat laatste zegt Hans Knibbe, de spirituele leraar van de School voor Zijnsoriëntatie, iets moois:
“Vertrouwen is een risico, maar als je dat risico niet neemt zit je vast aan een wereldbeeld waarin je alles moet controlen. Tel uit je winst !”
Trees Dewever
(*) Uit het artikel “De bonkende bouwputten van de stad”, Vorm en Leegte, lente 2005
(**) De cursieve teksten zijn van Hans Knibbe, literatuur Zijnsoriëntatie, www.zijnsorientatie.nl
Aanbevolen: “Je leven een bron van vreugde. Over wetenschap, meditatie en geluk” Y. M. Rinpoche
ISBN 978 90 215 8336 5
Posted in levenskunst, meditatie